insanlar bir otorite karşısında veyahut toplum önünde yargılanacağı şeyler yapmaktan bilumum uzak durmaya çalışır, dürtülerini bastırarak çıkıntı olmak istemezler. nereden baksan zahmetli hayat.
ama iş yargılanmadan,ak kaşık olarak çıkabileceği veyahut öyle düşündüğü duruma büründüğünde işler değişir. insan doğasının temel nitelikleri ile akalı bir durum tamamen.
anonimlik de tam olarak bu ilizyonu oluşturuyor. kimine göre olmadığımız birine çevirir kimine göre aslımıza döndürür.
Jean-Paul Sartre’ın dediği gibi ''insan ilk önce varolur, ortaya çıkar, sahnede görünür ve ancak ondan sonra kendisini tanımlar''